نقش میانجی سرمایه روانشناختی در رابطه بین تعهد سازمانی با بهره وری کارکنان بانک های مسکن استان کهگیلویه و بویر احمد

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی سرمایه روانشناختی در رابطه بین تعهد سازمانی با بهره وری شغلی کارکنان بانک های مسکن استان کهکیلویه و بویر احمد بود. به لحاظ ماهیت و اهداف، این پژوهش از نوع کاربردی و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان بانک مسکن در استان کهکیلویه و بویراحمد به تعداد 120 نفر بود که به دلیل محدود بودن حجم جامعه آماری، نمونه آماری پژوهش حاضر با استفاده از روش سرشماری شامل همان حجم جامعه بود که از پرسشنامه¬های توزیع شده در بین حجم نمونه 10 پرسشنامه برگشت داده نشد و 3 پرسشنامه مخدوش بود و کنار گذاشته شد و در نهایت تحلیل بر روی 107 نفر صورت گرفت. برای گردآوری داده¬ها از پرسشنامه¬های تعهد سازمانی آلن و میر (1984)، سرمایه روانشناختی لوتانز (2007) و بهره¬وری مدل اچیو استفاده شده است که روایی و پایایی آنها مورد تأیید قرار گرفته است. جهت تجزیه و تحلیل داده¬ها در سطح آمار استنباطی از آزمون¬های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام و تحلیل مسیر استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین تمام ابعاد تعهد سازمانی و سرمایه روانشناختی با بهره وری شغلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که سرمایه روانشناختی در رابطه¬ی بین تعهدسازمانی با بهره¬وری شغلی نقش واسطه ای ایفا می¬نماید.